Yüzyılda Bir Gelirim Buraya
Yıkık Başlıklar Seremonisi Bugünkü yazım başı boş bir yelkenli gibi yol alacak çünkü konumuz ne ben de bilmiyorum. Her anımız tonlarca emek gerektiriyor ve eminim ki insanoğlu bu emeği defalarca sorguladı. Sonuç alamıyoruz. Hiçbir sorgulamamız veya hiçbir çabamız bize tam olarak istediğimiz sonuçları getirmiyor. Bir an olsun durup bunu sorguladık mı? Tam olarak hedefime ulaştım işte buradayım dediğiniz bir anınız var mı bu hayatta? Belki de hata bendedir bu yüzden soruyorum. Ben hiçbir zaman evet oldu bu sefer diyemedim. Belki ben çok doyumsuz bir hayalperestim ya da siz, sevgili toplum çok boyun eğdiniz. Kalptir aslında insanı kendi yapan. Neyse benim kalbimi yakan şey o benim zaafımdır veya neyse benim kalbimi hızlandıran odur beğendiğim. Varlığının kalbe yansıyışıdır insanın benliği. Fakat zaaflar bir yana kalp başka bir yana ben biraz da yargılayıcı bakışlardan bahsetmekten isterim. Çünkü benim kalbimi yakanlardan sayılı...
